Melodorum Friuticosum Lour
ផ្នែកដែលប្រើប្រាស់
ស្លឹក និងផ្កាស្ងួត។
ការប្រើប្រាស់ជាឱសថ
ផ្កាស្ងួត គេចាត់ទុកជាថ្នាំប៉ូវកម្លាំងទូទៅ ជំនួយកម្លាំងបេះដូង ដួលសន្លប់ដោយមិនដឹងខ្លួនដោយប្រការណាមួយ។
ជម្រក
រុក្ខជាតិនេះច្រើនដុះខ្លួនឯង នៅតាមតំបន់ស្ងួត និងលើកំពូលភ្នំតូចៗ ជាពិសេសនៅខេត្តសៀមរាប។ រដូវចេញផ្កាគឺ រវាងខែមិនា និងមេសា។
ពិពណ៌នា
ជាព្សឹក្រតូចមានកម្ពស់ដល់៨ម៉េត្រ។ ស្លឹកទោលដុះឆ្លាស់ទងរាងដូចផ្លែលំពែងប្រវែង ២ ៣សម ទទឹង និង ៧ ១៥សម បណ្ដោយ។ ផ្កាចេញដាច់ពីគ្នា តាមត្រគាបស្លឹក ពណ៌លឿងភាវក្លិនក្រអូប។ ផ្លែជាចង្កោមរួមទងតែមួយ បរិភោគបាន ពេលទុំមានសាច់ និងទឹកច្រើនពណ៌ខ្មៅ។
ឯកសារយោង
ដកស្រង់ពី៖ សៀវភៅរុក្ខជាតិឱសថកម្ពុជា (Cambodia Medical Plants) បោះពុម្ភឆ្នាំ២០០៦