ដើមខ្ទីង

calophyllum inophyllum

ផ្នែកដែលប្រើប្រាស់

គ្រាប់, ប្រេងគ្រាប់, ជ័រដើម, ឫស, ស្លឹក

ការប្រើប្រាស់ជាឱសថ

ជ័រត្រូវបានប្រើប្រាស់ដូចជា៖ លាបដើម្បីសម្រកហើម, រលាកបំពង់ក, រាក់ស៊ីធ្មេញ, បូស, អំបៅអំបែកត្រចៀក, បំបាត់ស្នាមរបួស, និង រលាក។ ប្រេង៖ ប្រើលាបរមាស់, អង្គែរ, កមរមាស់, លាបឈឺឆ្អឹងឆ្អែង។ សំបកដើម៖ ថ្នាំក្រពះ។ ឫស៖ ប្រើដើម្បីព្យបាលជំងឺរលាកជើងធ្មេញ។ បញ្ជាក់៖ ប្រេងប្រើលាប​, ​ជ័រ, និងដើមប្រើជាម្សៅ។

ជម្រក

ភាគច្រើនសំបូរដុះនៅមាត់សមុទ្រ និង ខ្ពង់រាប គេអាចយកគ្រាប់វាមកដាំបាន។

ពិពណ៌នា

ខ្ទីងគឺជាប្រភេទរុក្ខជាតិប្រភេទធម្យម កំពស់ពី១៥ ដល់២៥ម៉ែត្រ ​មែកចាស់មូលមែកខ្ចី៤ជ្រងពណ៌លឿង។ ស្លឹក៖ រាងពងក្រពើ ក្រាស់មានសរសៃឆ្មារ កាត់ទទឹង ដុះទល់ទងគ្នាបែកមែកខ្ចីតាមប្រគាបស្លឹក។ ស្លឹកខ្ចីពណ៌លឿង ស្លឹកចាស់ពណ៌បៃតង។ ផ្កា៖ ដុះចេញពីប្រគាបស្លឹក ឬចុងមែកជាចង្កោមពណ៌ស មានត្របក។ ផ្លែ៖ មូល ឬរាងពងមាន់ ពេលខ្ចីពណ៌បៃតងខ្ចី ពេលទុំពណ៌លឿងតិចៗ។ នៅក្នុងផ្លែមានគ្រាប់១គ្រាប់ ក្នុងសាច់គ្រាប់មានជាតិប្រេង។ សាច់ផ្លែមានជាតិចត់ជូរ

ឯកសារយោង

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ៖ រុក្ខជាតិឱសថកម្ពុជា (Cambodia Medical Plants)

បោះពុម្ភឆ្នាំ២០០៦